واژه «مزدَیَسنا» (آیین زرتشتی) از دو کلمه "مزدا" و "یَسن" ترکیب یافته است. «مزدا» لغتی اوستایی است که بمعنای حافظه و به حافظه سپردن میباشد، و به تنهایی و یا در ترکیب با کلمه "اهوره" 155 مرتبه در بخش "گاتاها (گاثاها یا گاهان)" اوستا به کار رفته است. این واژه در زبان سانسکریت به صورت «مَذِس» و بمعنای دانش و هوش آمده است. واژه «یَسن» نیز در اوستایی از ریشه "یَزِش" بمعنای پرستش میباشد. «مزدَیَسنا» صفتی بمعنای "پرستنده اهورامزدا" است. متضاد لغت «مزدَیَسنا» کلمه «دیویَسنا» یا "پرستنده دیو" میباشد.
درباره این سایت