واژه شناسان بزرگی همچون راغب اصفهانی (در مفردات)، ابن منظور (در لسان العرب) و این فارس (در معجم مقاییس فی اللغه)، معتقدند واژه «اسلام(Islam)» از ریشه «س-ل-م» به معنای صحت، عافیت، تندرستی و دوری از هرگونه فساد و تباهی گرفته شده است.
همچنین ابن منظور واژه اسلام را بمعنای «انقیاد و سرسپردگی» دانسته، زیرا به دور از هرگونه گردنگشی و تباهی است. این واژه در معنا با دو کلمه «انقیاد» و «استسلام (تسلیم شدن)» هم معنی بوده، و در نقطه مقابل واژه «حرب» که بمعنای عدم انقیاد و فقدان رابطه مسالمت آمیز است، میباشد.
واژه «سلام» نیز از همین ریشه بوده، و بمعنای تحیت و نشانگر یک رابطه متقابل مسالمت آمیز میباشد.
درباره این سایت